Қазақстан Республикалық колледж колледжінің үздік 100 студенті!

https://docs.google.com/presentation/d/1BGMCxafn4zhG5Q5jFCTb_Djp3sufp1cB/edit#slide=id.p2

Болашақ маманның кәсіби құзыретін және қоғамдық қызметті растайтын құжаттар

https://disk.yandex.ru/d/JCHIAeybHHzCqA

Достар, біздің студентімізге дауыс беріңіздер!

ссылка для голосования

http://kasipkor.kz/prod/top100/student.php?id=303

Мұқан Жалғас Болатбекұлы
Специальность: Драма театр әртісі
Курс обучения: 3

Барша оқырманға сәлем! Менің аты-жөнім - Жалғас Мұқан. Өнер колледжінде актёр мамандығы бойынша тәлім аламын. Болашақтан күтер үмітім - Голливудтағы алғашқы қазақстандық актёр атану. Ол ол ма, Голливудты Қазақстанға көшіру. Біреуге бұл жай ғана арман болып көрінер, бірақ мен үшін - меже. Оған қол жеткізбекке қазірден бастап тынымсыз еңбек етуді қолға алдым.
Мектеп қабырғасында оқып жүргенімде ой-санам гуманитарлық бағытқа өте жақын болды. Шығарма жазуда, өлең оқуда көш алдында болмасам да, соңында қалып көрген емеспін. Бәлкім, бұл бойыма жазушы Сафуан Шаймерденовтің қаны дарығандықтан (мен оның шөбересімін) яки сәби кезімнен анамның ертегісін, атамның домбырасын тыңдап өскендіктен болар. Бала оқытатын педагог, құрылғы құрастыратын инженер, бума-бума қағаздың ортасында отыратын «офисмен», ақша санайтын банкир ретінде өзімді, тіпті, елестепедім. Партадан болашағымды өнер жолымен сабақтастырамын деп белді бекем будым. Абай, Мағжан оқуларына, аймақтық айтыстарға белсене қатыса отыра, бастапқыда өзімді ақын, жазушы ретінде елестеткенім де жасырын емес. Қанша дегенмен, алғашында өнер асуында белгілі бір саланы дәлдеп таңдай алмаған едім. Керісінше, сала мені таңдады десем, дұрыс болар. Актёрлік мамандыққа деген қызығушылығым «Жайдарманға» тұңғыш қадам басқан күннен арта бастады. Езуді екі құлаққа жеткізер астарлы әзіл, тапқырлық пен ой ұшқырлығын талап ететін жастар ойындарының сахнасында актерік саланың менің жолым екендігін түсіндім. Түсіндім де, көп ойланбастан өнер колледжіне құжаттарымды тапсырдым.
Мамандық алу бір бөлек, әлеуметтік ортаны дамытуда да алға қойған айқын мақсаттарым бар. Мен баяндайын, сіз оқыңыз! Елімізді дамытып, өркениетті қоғамға жетелеудің жолдары жетерлік. Мен таңдаған бағыт – қазақстандықтардың еліне, жеріне деген патриоттық сезімін, отансүйгіштігін ояту, ұлтқа деген жанашырлықты дәріптеу. «Қазақстанның жас патриоттар академиясының» мүшесі ретінде айтарым – елге деген махаббат тақырыбы қоғамда қашан да болсын актуалды. Тек сол махаббатты бәрі бірдей сезіне бермейді. Сезінсе, туған тілін ұмытып, өзгесінде сөйлеуді құп көретіндер көбейер ме еді, мыңдаған отандасымыз ата жұртын тастап, жат жерге ерікті түрде қоныс аударар ма еді, әрі кетсе елдің қамын жеп, мұңын мұңдап, жоғын түгендеуі тиіс шенеуніктеріміз пара алар ма еді?! Мұның бәрі - елге деген жанашырлықтың төмендігінен не, тіпті, жоқтығынан. Келешегіміз кемел, болашағымыз жарқын болуы үшін, жоғарыда аталған проблемаларды арамшөп сияқты түп-тамырымен жұлып тастау керек. Жұлып тастаудың бірден бір жолы - жастардың бойында отансүйгіштікті қазірден тәрбиелеу. Нәтижеге жету үшін патриотизм идеяларын жылжытуға қарқын қосу керек. Ең бастысы, кеңестік кезеңнен қалған ескі идеологиялық методикадан түбегейлі бас тарту керек. Өйткені, пайда одан шамалы. Одан да төмендегі істі қолға алған абзал:
1. Ашық алаң, саябақтарға шығып, қала тұрғындарының патриотизм терминіне деген көзқарастарын сұрап, шағын сұхбаттар жүргізу шарт. Бұл анализ үшін керек. Сараптама нәтижесіне қарай отыра, үгіт-насихат жұмыстарының бағытын айқындау жеңілірек болады;
2. Жастар арасында тарихи мұраға бай ғимараттарды, соның ішінде Солтүстік Қазақстан облыстық тарихи–өлкетану музейін, Абылай хан Резиденциясын жарнамалау. Бұл мектеп, колледж я университетте мәжбүрлі түрде билет алдыру деген сөз емес. Мұндай практиканың бары жасырын емес, бірақ одан қайыр шамалы. Ақша таппаққа билеттерді тықпалағанша музейлердің басшылығына әлеуметтік желідегі белсенділікті арттырған жөн. Мұнда құрғақ посттармен шектелмеу керек. Меніңше, минуттық шағын роликтер, вайндар жариялау арқылы жарнамалаған жөн. Қысқасы жастармен жастарша тілдесе, қызығушылықтарын оята білу шарт;
3. Үлкен экранға қазақстандық фильмдерді көптеп шығаратын кез келді Бұл – ең өзекті проблемалардың бірі. Отандық кинематографияда көруге тұрарлық туындылар баршылық, бірақ басым бөлігі прокаттан тыс қалып жатады. Кинотеатрларымыз басымдықты рейтингісі жоғары шетелдік фильмдерге береді. Бірен-саран қазақстандық ленталар болғанның өзінде, олар орыс тілінде көрсетіледі. Қазіргі бойжеткен-бозбалалардың киноны кинотеатрлардан көруге әуес екенін ескерер болсақ, олардың афишаларында төл туындыларымыз жиірек орналасса, әрі қазақ тілінде көрсетілетін болса, ерте ме, кеш пе біздегі фильмдердің голливудтағыдан кем еместігін түсінеміз.
4. Қазақстанның табиғаты - тамаша! Солтүстіктегі Шалқар мен Имантау көлдеріндегі көріністердің өзі еріксіз таңдай қақтырады. Бурабай, Қапшағай, Шарын, Балқаш, Алакөл – көрікті жерлердің тізімі ұзақ. Швейцариядан кем емеспіз, десе де жастарымыз манағы Қапшағайды емес, Швейцарияда тыныққанды қуана-қуана таңдар еді. Сондықтан, ішкі туризмді дамыту керек. Жастар үшін арнайы маршруттарды жасап, топтарды құрып, ел аумағы бойынша саяхатқа шығу мүмкіндігін қарастыру керек. Ең бастысы, олар шамадан тыс қымбат болмауы тиіс. Оқып жүрген студенттің қалтасы онсыз да жұқа, сондықтан құны күйіп тұрған саяхат көбісіне қолжетімсіз. Егер қолжетімді болса, қазақ даласының қаншалықты көркем екенін көрген өскелең ұрпақ елде қалып, оның игілігі үшін еңбек етуді қалайтын болады.
Осы бірнеше пунктке сыйған үлкен іс атқарылса, жастарға жақсы бағыт-бағдар береміз деген ойдамын. Амбиция, әрине, жоғары. Мұның бәрін қолға алуға дайынмын, бірақ жеке өзімнің көп нәрсені жасай алмайтынымды да түсінемін. Сол себепті, билік тарапынан қолдау керек. Жастармен тілдесіп, олардың бойында елге деген махаббат сезімін оятуда актёрлік мамандықты меңгеру барысында қалыптасқан ораторлық шеберліктің тигізер септігі зор. «Отансыз адам-ормансыз бұлбұл». Иә, бұл мақал қанша шығармада қолданылмады, қанша рет айтылмады десеңізші. Бірақ, мәнісіне үңілер болсақ, оның тереңде жатқанын түсінуге боалы. Қазақстан – баршамыздың туған Отанымыз, ортақ үйіміз. Онсыз біз жетім сияқтымыз. Сондықтан атамекенімізді қорғау, қадір тұту және елімізді көркейтер жастарға келешекке алып барар жол салу – біздің міндет. Ал ол жол тек қана биік белестерге апарсын десек, Отанды бүгіннен сүю керек.